Starsi panowie dwaj…

Starsi panowie, Starsi panowie, Starsi panowie dwaj…

Już szron na głowie, już nie to zdrowie, a w sercu ciągle maj.

Starsi panowie dwaj, a nie dwoje, prawda? Niby temat prosty, a jednak sprawiający niektórym kłopoty, zwłaszcza – właśnie – w przypadku określania mężczyzn. Wyjaśnię to na parze, ale zastosowanie jest analogiczne dla większej liczby osób.

• Dwie, obie, obydwie – para kobiet, np.
  • lekcję realizują dwie nauczycielki, obie mają odpowiednie doświadczenie.
• Dwaj, obaj, obydwaj – para mężczyzn, np.
  • wykład wygłoszą dwaj panowie profesorowie, obaj przyjechali z UJ.
• Dwoje, oboje, obydwoje – para mieszana (lub dzieci), np.
  • akcję #StopBykom prowadzimy we dwoje, tj. ja i Michał; oboje chcemy ją rozpowszechnić.
  • dwoje dzieci, Jaś i Małgosia, zgubiło drogę w lesie; oboje dzieci było głodne.

Gdy więc mamy do czynienia z grupą jedynie męską, to mówimy, że tworzą ją dwaj, trzej, czterej itd. panowie. A nie dwoje, troje, czworo panów. Dwoje, troje czy czworo może być np. rodzeństwa albo kobiet i mężczyzn w zespole projektowym. Jeśli jednak ów zespół składałby się z dwóch mężczyzn, to powiedzielibyśmy, że obaj pracują nad jednym projektem i obydwaj powinni otrzymać w nim wsparcie.

Użycie „oboje” w przypadku dwóch panów jest niedopuszczalne. „Oboje” oznacza parę damsko-męską lub dzieci, np.: oboje rodzice pracują z domu, a ich obydwoje dzieci uczy się zdalnie.